Creatine is een aminozuurderivaat dat op natuurlijke wijze wordt geproduceerd door gewervelde dieren en dat voornamelijk wordt aangetroffen in spiercellen, heeft een aanzienlijk belang in de energieopslag. Het ondergaat fosforylering om creatinefosfaat te vormen, dat als fosfaatdonor fungeert tijdens de omzetting van ADP in ATP, en de energie levert die nodig is voor spiercontractie. Voedingssupplementen met creatine hebben aangetoond dat er potentieel is voor het verbeteren van spieratrofie in verband met chronische ziekten, waaronder kanker. Binnen de spieren wordt een deel van de creatine gecombineerd met fosfaat om creatine fosfaat te genereren, vergemakkelijkt door de enzymcreatine kinase. Dit proces levert fosfocreatine (PCR) op, die bindt met adenosine-difosfaat (ADP) om ATP te regenereren, een cruciale cellulaire energiebron die wordt gebruikt voor energiebehoeften op korte termijn voordat oxidatieve fosforylering plaatsvindt. Supplementaire creatine vertoont energie-genererende effecten tijdens anaërobe oefening en kan neurobeschermende en cardiobeschermende voordelen bieden. Het samenspel tussen creatine, creatine kinase en fosfocreatine vormt een geavanceerd cellulair energiebuffering- en transportsysteem, dat energieproductiesites in mitochondria overbrugt met energieverbruiksplaatsen. Creatine kinase dient als een cruciaal enzym in het handhaven van cellulaire energie homeostase, katalyserend de omkeerbare overdracht van de hoge-energie fosfaatbinding van PCR naar ADP om ATP te genereren, en omgekeerd de hoge-energie fosfaatbinding van ATP naar creatine om PCR te regenereren. Tijdens intensieve lichaamsbeweging en skeletspiercontractie verschuift het bio-energetische metabolisme van voornamelijk het vertrouwen op oxidatieve fosforylering naar het bevorderen van anaerobe glycolyse als primaire weg voor de ATP-productie.