Certification: | ISO, HACCP |
---|---|
Assay Method: | HPLC-MS, HPLC, UV |
Application Form: | Suppository, Paste, Tablet |
Application: | Food, Health Care Products, Medicine |
State: | Powder |
Extract Source: | Herbal |
Leveranciers met geverifieerde zakelijke licenties
Productnaam | Galzuur |
Andere naam | 3,4,5-trihydroxybenenoic acid |
CAS | 149-91-7 |
Uiterlijk | Wit poeder |
Specificatie | 99% |
Type | Grondstoffen |
Pakket | 1 kg/25 kg/trommel of volgens uw verzoek |
Opslag | Opslaan op koele en droge plaatsen, uit de buurt van sterk licht |
Houdbaarheid | 2 jaar indien correct opgeslagen |
Veiligheid | Niet-giftig, niet-stimulerend, veilig en betrouwbaar |
Gallisch zuur is een organisch zuur dat wordt aangetroffen in voedsel zoals bosbessen, appels, vlaksoorten, theebladeren, eiken schors, walnoten en waterkers. De supplementen zijn beschikbaar als capsules, zalven en vloeibare extracten, en zijn traditioneel gebruikt om een verscheidenheid aan kwalen te behandelen. De vorm en dosering zijn afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en de conditie die wordt behandeld. Gallische zuursupplementen zijn over het algemeen veilig te gebruiken.
Gallisch zuur (ook bekend als 3,4,5-trihydroxybenzoëzuur) is een trihydroxybenzoëzuur, een type fenolisch zuur, dat wordt aangetroffen in galnoten, sumac, heks hazelaar, theebladeren, eiken schors, en andere planten. De chemische formule van galzuur is C6H2(OH)3COOH. Het wordt zowel vrij als als als onderdeel van hydrolyzable tannines gevonden. De gallische zuurgroepen worden gewoonlijk gebonden om dimeren zoals ellagisch zuur te vormen. Hydrolysable tannines breken af op hydrolyse om gallic zuur en glucose of ellagiumzuur en glucose, respectievelijk bekend als gallotanninen en ellagitannines, te geven.
*hier worden alleen geselecteerde gegevens weergegeven, voor een volledige set specificaties verwijzen we naar ons specificatieblad.
Items |
Normen |
Resultaten |
Uiterlijk |
Wit poeder |
Voldoet |
Galzuur (droge basis) |
≥99% |
99.68% |
Verlies bij drogen |
≤10% |
8.32% |
Wateropgelost experiment |
Niet bewolkt |
Voldoet |
Test van tanniumzuur |
Niet bewolkt |
Voldoet |
Chroma(kleurnummer Platinium-kobalt) |
≤180 |
<120 |
Sulfaat |
≤0.02% |
0.001% |
Residu bij ontsteking |
<0.1% |
<0.02% |
Troebelheid (NIU) |
<10 |
Voldoet |
1) Gallisch zuur wordt gebruikt om oliën en vetten in producten te beschermen tegen oxidatie.
2) Gallisch zuur wordt gebruikt in voedingsmiddelen, cosmetica, haarproducten, lijmen en smeermiddelen.
3) Gallisch zuur wordt gebruikt als een triplet-staat quencher en een antioxidant in fluorescentiemicroscopie.
Gallische zuur Basisinformatie |
Productnaam: | Galzuur |
Synoniemen: | Gallisch zuur 149-91-7 3,4,5-Trihydroxybenzoëzuur;3,4,5-Trihydroxybenzoëzuur 149-91-7 Gallisch zuur;Gallisch zuur 149-91-7;TIMTEC-BB SBB008781;RARECHEM al BE 0070;3,4,5-trihydroxy-benzoicaci;gallisch;Gallussaure |
CAS: | 149-91-7 |
MF: | C7H6O5 |
MW: | 170.12 |
EINECS: | 205-749-9 |
Productcategorieën: | Chemisch reagens;farmaceutisch tussenproduct;fytochemisch;referentiestandaarden van Chinese geneeskrachtige kruiden (TCM).;gestandaardiseerd kruidenextract;fijne chemicaliën;levensmiddelenadditief,antioxidant;inhibitoren;farmaceutische tussenproducten;aromatische carboxylische zuren, amiden, aniliden, anhydriden & zouten |
MOL-bestand: | 149-91-7.mol |
Chemische eigenschappen van galzuur |
Smeltpunt | 252 °C (dec.) (brandt) |
Kookpunt | 259.73 °C (ruwe schatting) |
dichtheid | 1.694 |
brekingsindex | 1.5690 (schatting) |
opslagtemperatuur | Bewaar minder dan +30°C. |
pka | 4.41 (bij 25ºC) |
vorm | Poeder |
kleur | Gebroken wit |
Wateroplosbaarheid | 12 g/l koud water |
Merck | 14,4345 |
BRN | 2050274 |
Stabiliteit: | Stabiliteit stabiel, maar kan verkleuren bij blootstelling aan licht. Hygroscopisch. Niet compatibel met sterk oxiderende stoffen, sterke basen, zuurchlorides, zure anhydriden. |
InChIKey | LNTHITQWFMADLM-UHFFFAOYSA-N |
CAS-database-referentie | 149-91-7(CAS-database-referentie) |
NIST-Chemie-referentie | Benzoëzuur, 3,4,5-trihydroxy-(149-91-7) |
EPA Substantie Registry System | Galzuur (149-91-7) |
Veiligheidsinformatie |
Gevarencodes | XI |
Risicoverklaringen | 36/37/38 |
Veiligheidsverklaringen | 26-36-24/25-37/39 |
WGK Duitsland | 2 |
RTECS | LW7525000 |
F | 8-9-23 |
TSCA | Ja |
HS-code | 29182900 |
Gegevens over gevaarlijke stoffen | 149-91-7(gegevens over gevaarlijke stoffen) |
Toxiciteit | LD50 in konijnen (g/kg): 5.0 oraal (Dollahite) |
MSDS-informatie |
Leverancier | Taal |
---|---|
3,4,5-Trihydroxybenzoëzuur | Engels |
SigmaAldrich | Engels |
ACROS | Engels |
ALFA | Engels |
Gallische zuurgebruik en synthese |
Beschrijving | Gallische zuur is een tri-hydroxy benzoëzuur, een type fenolisch zuur, een type organisch zuur, ook wel bekend als 3,4,5- tri-hydroxy benzoëzuur, dat wordt aangetroffen in galnoten, sumac, heks hazelaar, theebladeren, eiken schors, en andere planten. De chemische formule is C6H2(OH)3COOH. Gallisch zuur wordt zowel vrij als als onderdeel van hydrolyzable tannines gevonden. Zouten en esters van galzuur worden 'gallates' genoemd. Ondanks zijn naam bevat het geen gallium. Gallisch zuur wordt vaak gebruikt in de farmaceutische industrie. Het wordt gebruikt als standaard voor het bepalen van het fenolgehalte van verschillende analyten door de Folin - Ciocalteau-analyse; de resultaten worden gerapporteerd in gallische zuurequivalenten. Gallisch zuur kan ook worden gebruikt als uitgangsmateriaal in de synthese van de psychedelische alkaloïde mescaline. Gallisch zuur lijkt anti-schimmelvorming en anti-virale eigenschappen te hebben. Gallisch zuur werkt als een antioxidant en helpt menselijke cellen te beschermen tegen oxidatieve schade. Gallisch zuur bleek cytotoxiciteit te vertonen tegen kankercellen, zonder gezonde cellen te beschadigen. Gallisch zuur wordt gebruikt als een verafgelegen bloedworst in het geval van interne bloedingen. Gallisch zuur wordt ook gebruikt voor de behandeling van albuminurie en diabetes. Sommige zalven voor de behandeling van psoriasis en externe hemorroïden bevatten gallisch zuur. |
Chemische eigenschappen | Kleurloze kristallijne naalden of prisma's verkregen uit nootgaltannines, gallische zuur is oplosbaar in water en alcohol en smelt bij 235 tot 240 °C. Ook bekend als trihydroxybenzoëzuur, wordt het gebruikt in fotografie, bruinen, inktproductie en farmaceutische producten. |
Voorval | Gallisch zuur wordt aangetroffen in een aantal landplanten. Het wordt ook gevonden in de waterplant Myriophyllum spicatum en toont een allopathisch effect op de groei van de blauwgroene alga Microcystis aeruginosa. In voedsel Areca-moer BearBerry (Arctostaphylos sp) Bergenia sp BlackBerry Warme chocolademelk Juglans regia (gewone walnoot) Mango in schillen en bladeren Phyllanthus emblica (Indiase kruisbes) in vruchten Framboos Syzygium aromticum (kruidnagel) Azijn wijn Heks hazelaar (Hamamelis virginiana) Witte thee. |
Gebruik | Gallic acid is een belangrijk onderdeel van de ijzergalinkt, de standaard Europese schrijfmachine en tekeninkt uit de 12 e tot de 19e eeuw, met een geschiedenis die zich uitstrekt tot het Romeinse rijk en de Dode Zee rollen. Pliny de oudere (23-79 AD) beschrijft zijn experimenten met het en schrijft dat het werd gebruikt om kleurstoffen te produceren. De gallen (ook bekend als eikenappels) uit eikenbomen werden verpletterd en vermengd met water, waardoor tanniumzuur (een macromoleculair complex dat gallische zuur bevat) werd geproduceerd. Het kon dan worden gemengd met groene vitriol (ijzersulfaat) - verkregen door sulfaat toe te staan - verzadigd water uit een bron of mijn drainage te verdampen - en gom arabisch uit acaciabomen; deze combinatie van ingrediënten produceerde de inkt. Gallisch zuur was een van de stoffen die Angelo Mai (1782-1854) gebruikte, onder andere vroege onderzoekers van palimpsesten, om de bovenste laag tekst weg te ruimen en verborgen manuscripten eronder te onthullen. Mai was de eerste die het in dienst nam, maar deed dit "met een zware hand", waardoor manuscripten vaak te beschadigd werden voor latere studie door andere onderzoekers. Vroege fotografen, waaronder Joseph Bancroft Reade (1801-1870) en William Fox Talbot (1800-1877), gebruikten gallic acid voor het ontwikkelen van latente beelden in calotypes. Het is ook gebruikt als coatingmiddel in zincografie. |
Gebruik | Het kan worden gebruikt voor de productie van polyesters op basis van chloorzuur en gallic zuur. |
Gebruik | gallisch zuur is een potentieel bleekmiddel en anti-oxidant, het is ook astronomisch en potentieel anti-microbiële en anti-schimmel. Wetenschappers vinden dat gallisch zuur kan dienen als een huidverlichtende stof door de werking van de tyrosinase en peroxidase enzymen te remmen. Sommige studies wijzen erop dat het effectiever is dan hydrochinon wanneer het wordt gecombineerd met de juiste ingrediënten. Het is ook opgenomen in anti-aging formuleringen voor zijn vermogen om mucopolyscaccarde achteruitgang te voorkomen. Het is een bestanddeel van hekshazelaar en eikenschors, onder andere van veel andere planten; het wordt echter over het algemeen uit nootgalls voor commerciële doeleinden verkregen. |
Gebruik | anteineoplastisch, astronomtisch, antibacterieel |
Gebruik | Gallisch zuur is een trihydroxybenzoëzuur dat in veel planten wordt aangetroffen als vrij zuur of in de verestte vorm van gallotanninen en ellagitanninen. Het demonstreert de antioxidante activiteit door 2,2-difenyl-1-picrylhydrazyl en hydroxyl-vrije radicalen te scarsenderen met IC50-waarden van respectievelijk 9.4 en 191 μm, en door de peroxidatie van het somale lipide met een IC50-waarde van 1.51 μm te remmen. Gallisch zuur wordt vaak gebruikt als standaard voor het bepalen van het fenolgehalte van verschillende analyten door de Folin-Ciocalteau-assay, waar resultaten worden gerapporteerd in gallische zuurequivalenten.[Cayman Chemical] |
Gebruik | Een cyclooxygease-inhibitor die in planten wordt aangetroffen. |
Definitie | Chebi: Een trihydroxybenzoëzuur waarin de hydroxygroepen zich op positie 3, 4 en 5 bevinden. |
Biotechnologische productie | De productie van galzuur is een uitdaging. Conventioneel is het geproduceerd door zure hydrolyse van tanninezuur. Dit proces is echter duur vanwege de lage opbrengsten en de hoge onzuiverheden. Om dit probleem te overwinnen is de productie van galliumzuur in microbiële vormen voorgesteld. Bij een fermentatie in vaste staat van Teri pod-dekpoeder dat tannine bevat met Rhizopus oryzae werd bijvoorbeeld een opbrengst van 90.9 % waargenomen, gebaseerd op het tannine-gehalte van 58 % van het substraat. In een onderwatercultuur van Aspergillus aceleatus DBF9 die op een medium met 3% tannine groeide, werd een maximale productconcentratie van 6.8 g.L-1 gerapporteerd. Bij tanniumzuur werden zelfs hogere productconcentraties tot 25 g.L-1, een opbrengst van 0.83 g galliumzuur per gram tanniumzuur en een productiviteit van 0,56 g.L-1.h-1 getoond met Apergillus fischeri MTCC 150 in ondergedompelde teelt. Een alternatief is de enzymatische hydrolyse van tannic zuren met behulp van tannase geproduceerd door micro-organismen (bv. Aspergillus fischeri of R. oryzae). Propylgallaat kan bijvoorbeeld worden geproduceerd met behulp van een tannase uit Emericela nidulans die geïmmobiliseerd is op ionische en covalente steunen. |
Algemene beschrijving | Geurloos wit massief. Zinkt in water. |
Lucht- en waterreacties | Spaarzaam wateroplosbaar |
Reactiviteitsprofiel | Fenolen, zoals Gallische zuur, gedragen zich niet als organische alcoholen, zoals men zou kunnen raden uit de aanwezigheid van een hydroxyl (-OH) groep in hun structuur. In plaats daarvan reageren ze als zwakke organische zuren. Fenolen en kresolen zijn veel zwakker als zuren dan gewone carboxylische zuren (fenol heeft Ka = 1.3 x 10^[-10]). Deze materialen zijn onverenigbaar met sterk reducerende stoffen zoals hydriden, nitriden, alkalimetalen en sulfiden. Er wordt vaak brandbaar gas (H2) gegenereerd en de warmte van de reactie kan het gas ontsteken. Warmte wordt ook gegenereerd door de acid-base-reactie tussen fenolen en basen. Door deze verhitting kan polymerisatie van de organische verbinding tot stand komen. Fenolen worden zeer gemakkelijk gesulfoneerd (bijvoorbeeld door geconcentreerd zwavelzuur bij kamertemperatuur). De reacties genereren warmte. Fenolen worden ook zeer snel nitraten, zelfs door verdund salpeterzuur. |
Gevaar voor de gezondheid | Inademing van stof kan de neus en de keel irriteren. Contact met de ogen of de huid veroorzaakt irritatie. |
Brandgevaar | Flashpoint-gegevens voor galzuur zijn niet beschikbaar. Galliumzuur is waarschijnlijk brandbaar. |
Bijwerkingen | Het is een zwak carbonische anhydraasemiddel. |
Metabolisme | Biosynthese Chemische structuur van 3,5- didehydroshikimate Gallic zuur wordt gevormd uit 3-dehydroshikimate door de werking van het enzym shikimate dehydrogenase om 3,5-didehydroshikimiaat te produceren. Deze laatste verbinding automatiseert om het redox-equivalent gallisch zuur te vormen, waar het evenwicht in wezen geheel naar gallisch zuur ligt vanwege de toevalligwijze voorkomende aromatisatie. Degradatie Gallate dioxygenase is een enzym dat in Pseudomonas putida wordt aangetroffen en dat de reactie katalyseert : Gallaat + O2 → (1e)-4-oxobut-1-ene-1,2,4-tri carboxylaat. Gallate decarboxylase is een ander enzym in de afbraak van gallic zuur. Conjugatie Gallate 1-beta-glucosyltransferase is een enzym dat UDPglucose en gallate gebruikt, terwijl de twee producten UDP en 1-galloylbeta-D-glucose zijn. |
Zuiveringsmethoden | Kristalliseer gallisch uit water. Het tri-O-acetylderivaat heeft m 172o (uit MeOH), en het anilide heeft m 207o (uit EtOH). [Beilstein 10 H 470, 10 IV 1993.] |
Esters | Ook bekend als gegallimeerde esters: Methylgallaat Ethylgallaat, een levensmiddelenadditief met E-nummer E313 propylgallaat, of propyl 3,4,5-trihydroxybenzoaat, een ester die wordt gevormd door de condensatie van gallic zuur en propanol Octyl gallaat, de ester van octanol en gallic zuur Dodecylgallaat, of laurylgallaat, de ester van dodecanol en gallenzuur Epicatechin gallate, een flavan-3-ol, een type flavonoïde, aanwezig in groene thee Epigallocatechin gallate (EGCG), ook bekend als epigallocatechin 3-gallate, de ester van epigallocatechin en gallic zuur, en een soort catechin Gallocatechin gallate (GCG), de ester van gallocatechin en gallic zuur en een type flavan-3ol |