Maatwerk: | Beschikbaar |
---|---|
CAS-nummer: | 139-05-9 |
Formule: | c6h12nnao3s |
Nog steeds aan het beslissen? Vraag om monsters van $ !
Monster Aanvragen
|
Leveranciers met geverifieerde zakelijke licenties
Gecontroleerd door een onafhankelijk extern inspectiebureau
UITERLIJK | Witte kleurloze kristallen |
Analyse | 98.0% - 101.0% |
PH | 5.5-7.5 |
Sulfaat | ≤500 PPM |
ZWARE METALEN | ≤10 ppm (als pb) |
VERLIES BIJ DROGEN | ≤0.5% |
Aniline | ≤1 PPM |
cardinmium | ≤2 PPM |
mercur | ≤2 PPM |
chroom | ≤2 PPM |
ARSENICUM (AS) | ≤3 PPM |
Lood (PB) | ≤1 PPM |
SELENIUM (SE) | ≤30 PPM |
CYCLOHEXYLAMINE | ≤10 ppm |
DICYCLOHEXYLAMINE | gekwalificeerd |
transparantie | ≥95.0% |
Natrium N-cyclohexylsulfamaat Basisinformatie |
Productnaam: | Natrium N-cyclohexylsulfamaat |
Synoniemen: | assurgrinfeinsuss;assurgrinvolluss;asugryn;cyclamaat,sodiumzout;cyclamus;cyclohexanesulfamicacid,monosodiumzout;cyclohexanesulfamicacid,monosodiumzout;cyclohexyl-sulfamicacimonosodiumzout |
CAS: | 139-05-9 |
MF: | C6H12NNaO3S |
MW: | 201.22 |
EINECS: | 205-348-9 |
Productcategorieën: | Bouwstenen;Chemische synthese;organische bouwstenen;Sulfonische/zwavelzuurzouten;zwavelverbindingen;Voedingsadditief, zoetstoffen;VOEDINGSMIDDELEN en VOEDINGSADDITIEVEN |
MOL-bestand: | 139-05-9.mol |
Chemische eigenschappen van natrium N-cyclohexylsulfamaat |
Smeltpunt | >300 °C (verlicht.) |
opslagtemperatuur | Opslagtemperatuur: Geen beperkingen. |
oplosbaarheid | 200 g/l |
vorm | Poeder |
kleur | Wit |
PH | 5.5-7.5 (100 g/l, H2O, 20 ºC) |
Wateroplosbaarheid | >=10 g/100 ml bij 20 ºC |
Merck | 14,2703 |
BRN | 4166868 |
InChIKey | UDIPTWFVPPPURJ-UHFFFAOYSA-M |
CAS-database-referentie | 139-05-9(CAS-database-referentie) |
EPA Substances Registry System | Natriumcyclamaat (139-05-9) |
Veiligheidsinformatie |
Gevarencodes | Xn |
Risicoverklaringen | 22 |
Veiligheidsverklaringen | 36/37-24/25 |
WGK Duitsland | 3 |
RTECS | GV7350000 |
TSCA | Ja |
HS-code | 29299000 |
MSDS-informatie |
Leverancier | Taal |
---|---|
Natrium N-cyclohexylsulfamaat | Engels |
SigmaAldrich | Engels |
ALFA | Engels |
Gebruik en synthese van natriumcyclohexylsulfamaat |
Chemische eigenschappen | Wit poeder |
Chemische eigenschappen | Natriumcyclamaat treedt op als witte, geurloze of bijna geurloze kristallen, of als kristalhelder poeder met een intens zoete smaak. |
Gebruik | Cyclamaat (cyclohexylsulfaminezuur en zijn calcium- en natriumzouten) werd in 1937 in de Verenigde Staten ontdekt. Ze zijn 30 tot 80 keer zo zoet als saccharose en werden wijd gebruikt tot eind 1969, toen het door de FDA verboden werd wegens vragen over veiligheid. Het is niet verboden in Canada en de Europese Unie. Cyclamaat wordt geproduceerd door cyclohexylamine te reageren met sulfonaterende middelen, gevolgd door reacties met natrium- of calciumhydroxiden om cyclamaten en vrije cyclohexylamine te produceren als volgt. Door hun goede stabiliteit zijn cyclamaten geschikt voor alle toepassingen van intense zoetstoffen zonder een significant storend smaakgevoel, en zijn ze hittestabiel. De belangrijkste toepassing van cyclamaten is in mengsels met saccharine in een verhouding van 10:1 naar gewicht. Het mengsel is meer dan twee keer zo zoet als een van beide componenten alleen, waardoor het een belangrijke zoetstof is in landen die beide zoetstoffen goedkeuren. |
Gebruik | Zoetmiddel. |
Productiemethoden | Cyclamaten worden bereid door het sulfoneren van cyclohexylamine in aanwezigheid van een basis. Commercieel gezien kan de sulfonatie zwavelzuur, een sulfaatzout of zwaveltrioxide bevatten. Tertiaire basen zoals triëthylamine of trimethylamine kunnen als condensatiemiddel worden gebruikt. De amine-zouten van cyclamaat die worden geproduceerd, worden omgezet in natrium-, calcium-, kalium- of magnesiumzout door behandeling met het juiste metaaloxide. |
Merknaam | Adocyl;Ampenoline balsamoco;Assugrin;Azucrona;Cyclarin;Glusac super;Ilgon;Sladicin;Sucaryl calcium;Sucaryl natrium;Sucrum 7. |
Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) | Cyclamaten, niet-nutritieve zoetstoffen, worden sinds 1950 gebruikt als additieven in voedsel en medicijnen. Er is aangetoond dat ze een kankerverwekkend potentieel hebben bij zeer hoge en langdurige dosering bij proefdieren. Sommige landen hebben hun gebruik als levensmiddelenadditieven dus verboden, terwijl ze in andere landen voor dit doel beschikbaar blijven. De meeste landen blijven echter toestaan dat ze in kleine hoeveelheden in farmaceutische preparaten worden gebruikt. (Referentie: (WHODI) WHO Drug Information, 77.2, 12, 1977) |
Algemene beschrijving | Geurloze of bijna geurloze witte kristallen of kristallijn poeder. Intens zoete smaak, zelfs in verdunde oplossing. PH (10% oplossing in water): 5.5-7.5. Gebruikt als niet-voedingsmiddel. |
Lucht- en waterreacties | Oplosbaar in water. |
Reactiviteitsprofiel | Natrium N-cyclohexylsulfamaat is niet compatibel met sterke oxiderende stoffen, sterke zuren en sterke basen. Ook incompatibel met nitrieten in zuuroplossing. Slechts beperkte compatibiliteit met kaliumzouten heeft . |
Gevaar | Enig bewijs van het veroorzaken van kanker bij proefdieren. Verboden door FDA voor gebruik in levensmiddelen. Twijfelachtig carcinogeen. |
Brandgevaar | Flashpoint-gegevens voor natrium-N-cyclohexylsulfamaat zijn niet beschikbaar; natrium-N-cyclohexylsulfamaat is echter waarschijnlijk brandbaar. |
Farmaceutische toepassingen | Natriumcyclamaat wordt gebruikt als een intens zoetmiddel in farmaceutische formuleringen, voedingsmiddelen, dranken en tafelzoetstoffen. In verdunde oplossing, tot ongeveer 0.17% w/v, is de zoetkracht ongeveer 30 keer zo groot als die van saccharose. Bij hogere concentraties wordt dit echter verminderd en bij een concentratie van 0.5% w/v wordt een bittere smaak merkbaar. Natriumcyclamaat verbetert smaaksystemen en kan worden gebruikt om sommige onaangename smaakkenmerken te maskeren. In de meeste toepassingen wordt natriumcyclamaat gebruikt in combinatie met saccharine, vaak in een verhouding van 10 : 1. |
Toxicologie | Natriumcyclamaat is een geurloos poeder. Het is ongeveer 30 keer zo zoet als saccharose in verdunde oplossing. De structuur van natriumcyclamaat wordt getoond in figuur 10.10 Capillaire overgangsceltumoren werden aangetroffen in de urineblazen van 8 van de 80 ratten die 2600 mg/kg lichaamsgewicht per dag ontvingen van een mengsel van natriumcyclamaat en natriumsaccharine (10:1) gedurende maximaal 105 weken. Toen het testmengsel werd gevoed op een voedingsniveau dat is ontworpen om 500, 1120 en 2500 mg/kg lichaamsgewicht te leveren aan groepen van 35 en 45 vrouwelijke ratten, de enige significante bevinding was het voorkomen van papillarcarcinomen in de blazen van 12 van de 70 ratten die het maximale voedingsniveau van het mengsel voedden (equivalent van ongeveer 25 g/kg lichaamsgewicht) gedurende perioden variërend van 78 tot 105 weken (behalve bij een eerdere dood). In vivo werd de omzetting van natriumcyclamaat in cyclohexylamine waargenomen, vooral in de hogere doseringsgroep. Cyclohexylamine is zeer giftig (LD50 rat oraal=157 mg/dg) in vergelijking met natriumcyclamaat (LD50 oraal=12 g/kg). |
Veiligheidsprofiel | Matig giftig door intraveneuze en intraperitoneale routes. Licht giftig door inslikken. Experimentele reproductieve effecten. Twijfelachtig carcinogeen met experimentele neoplastigene, tumorgenische en teratogene gegevens. Gegevens over menselijke mutatie gerapporteerd. Wanneer het wordt verwarmd om te ontbinden, produceert het zeer giftige dampen van NazO, SOx en NOx. |
Veiligheid | Er is aanzienlijke controverse geweest over de veiligheid van cyclamaat na het besluit van de FDA in 1970 om het gebruik ervan in de VS te verbieden. Dit besluit kwam voort uit een voedingsonderzoek bij ratten dat suggereerde dat cyclamaat een ongebruikelijke vorm van blaaskanker zou kunnen veroorzaken. Deze studie is echter bekritiseerd omdat het zeer hoge doses cyclamaat betrof die met saccharine werden toegediend, wat zelf onderwerp is geweest van controverse over de veiligheid ervan; zie saccharin. Hoewel uitgescheiden vrijwel geheel onveranderd in de urine, is bij mensen een potentieel schadelijke metaboliet van natriumcyclamaat, cyclohexylamine, ontdekt. Bovendien is er bewijs dat cyclamaat door de microflora in de grote darm van sommige individuen wordt omgezet in cyclohexylamine (ongeveer 25% van de bevolking met hogere prioriteit in het Japans dan Europeanen of Noord-Amerikanen). Cyclohexylamine wordt na absorptie tot een mate van 1-2% gemetaboliseerd tot cyclohexanol en cyclohexaan-1,2-diol. De vastgestelde waarden voor het no-observadeffect level (NOEL) en de aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) zijn gebaseerd op het cyclohexylaminegehalte van omvormers met een hoog cyclamaatgehalte.(6,7) uitgebreide langetermijndiervoederstudies en epidemiologische studies bij mensen hebben geen bewijs opgeleverd dat cyclamaat kankerverwekkend of mutageen is. Als gevolg hiervan wordt natriumcyclamaat nu in veel landen geaccepteerd voor gebruik in voedingsmiddelen en farmaceutische formuleringen. Er zijn weinig bijwerkingen van cyclamaat gemeld, hoewel het gebruik ervan is geassocieerd met gevallen van lichtgevoelige dermatitis. De WHO heeft een geschatte aanvaardbare dagelijkse inname voor natrium- en calciumcyclamaat, uitgedrukt als cyclaminezuur, ingesteld op maximaal 11 mg/kg lichaamsgewicht. In Europa is een tijdelijke aanvaardbare dagelijkse inname voor natrium- en calciumcyclamaat, uitgedrukt als cyclaminezuur, ingesteld op maximaal 1.5 mg/kg lichaamsgewicht. LD50 (muis, IP): 1.15 g/kg LD50 (muis, IV): 4.8 g/kg LD50 (muis, oraal): 17 g/kg LD50 (rat, IP): 1.35 g/kg LD50 (rat, IV): 3.5 g/kg LD50 (rat, oraal): 15.25 g/kg |
opslag | Natriumcyclamaat wordt met zwavelzuur en cyclohexylamine gehydrolyseerd met een zeer lage snelheid die evenredig is aan de concentratie van waterstofionen. Daarom kan het voor alle praktische overwegingen als stabiel worden beschouwd. Oplossingen zijn ook stabiel voor warmte, licht en lucht over een breed pH-bereik. Monsters van tabletten die natriumcyclamaat en saccharine bevatten hebben na opslag tot 20 jaar geen verlies aan zoetkracht aangetoond. Het bulkmateriaal moet worden opgeslagen in een goed gesloten container op een koele, droge plaats. |
Status van regelgeving | Het gebruik van cyclamaten als kunstmatige zoetstoffen in voedsel, frisdranken en kunstmatige zoetstoffen tabletten was ooit verboden in het Verenigd Koninkrijk en sommige andere landen als gevolg van de bezorgdheid over de metabolietcyclohexylamine. Dit is echter niet langer het geval, en cyclamaten mogen nu in Europa als levensmiddelenadditief worden gebruikt. Opgenomen in de FDA Inactive Ingredients Database (oraal poeder, oplossingen, kauwtabletten en suspensies). Inbegrepen in niet-parenterale medicijnen die in het Verenigd Koninkrijk zijn gelicentieerd. Opgenomen in de Canadese lijst van aanvaardbare niet-medicinale ingrediënten. |
Natrium N-cyclohexylsulfamaat Bereiding Producten en grondstoffen |